A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 20 (919) z dnia 10.07.2016

Czy z tytułu zaległego urlopu przysługuje świadczenie urlopowe?

W związku z tym, że w roku ubiegłym pracownik korzystał tylko z kilkudniowych urlopów, nie zostało wypłacone mu świadczenie urlopowe. Aktualnie wystąpił z wnioskiem o udzielenie 14-dniowego urlopu, przy czym przysługiwać on będzie jeszcze z puli ubiegłorocznej. Co w tej sytuacji ze świadczeniem urlopowym - czy możemy je wypłacić, a jeśli tak, to w jakiej wysokości oraz czy, jeżeli w roku bieżącym osoba ta będzie chciała skorzystać jeszcze z kolejnych 14 dni wolnych, to nabędzie prawo do drugiego świadczenia - tym razem za rok bieżący?

Mimo, że pracownik będzie przebywał na urlopie zaległym, pracodawca powinien wypłacić mu świadczenie urlopowe, natomiast prawo do kolejnego świadczenia osoba ta nabędzie dopiero w roku przyszłym.

Zasady przyznawania oraz wypłacania świadczeń urlopowych określają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 800). W art. 3 ust. 5 stwierdza ona, że świadczenie urlopowe wypłaca pracodawca - oczywiście, u którego świadczenia takie są wypłacane - raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Z przywołanego przepisu jednoznacznie wynika, że świadczenie urlopowe może być wypłacone pracownikowi tylko raz w roku. Jeżeli więc w danym roku pracownik będzie korzystał dwukrotnie z urlopu wypoczynkowego i każda jego część zapewni co najmniej 14-dniowy wypoczynek, to i tak nabędzie prawo tylko do jednego świadczenia urlopowego.

Przepis ten nie uzależnia prawa do omawianego świadczenia od tego, czy pracownik korzysta z bieżącego, czy też zaległego urlopu. Istotnym jest tylko jego wymiar oraz to, czy w danym roku świadczenie to nie zostało pobrane. Z pytania wynika, że obie przesłanki są tu spełnione, a więc pracownikowi będzie przysługiwało świadczenie urlopowe z tytułu urlopu, na który aktualnie się wybiera - mimo, że jest to urlop zaległy. Powinno być ono wypłacone nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu.

Jeżeli zaś chodzi o wysokość świadczenia urlopowego, to przysługuje ono w wysokości obowiązującej w roku, w którym następuje jego wypłata i nie może przekroczyć kwoty aktualnego odpisu podstawowego na ZFŚS - odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika (art. 3 ust. 4 ww. ustawy). Zarówno w roku bieżącym, jak i w roku ubiegłym podstawę do obliczeń odpisów na ZFŚS stanowi przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w II półroczu 2010 r., czyli kwota 2.917,14 zł, a same odpisy wynoszą odpowiednio:

1.093,93 zł - na pełnoetatowego pracownika zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy,
1.458,57 zł - na pełnoetatowego pracownika wykonującego pracę uznaną przez ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) za pracę w szczególnych warunkach albo o szczególnym charakterze.

Niższe odpisy dotyczą pracowników młodocianych i wynoszą one: 145,86 zł w pierwszym roku nauki, 175,03 zł w drugim roku nauki oraz 204,20 zł w trzecim roku nauki.

W przypadku osób zatrudnionych na niepełnym etacie - poza pracownikami młodocianymi - maksymalną wysokość świadczenia urlopowego ustala się proporcjonalnie do obowiązującego ich wymiaru czasu pracy.

Jak widać, ustawa określa tylko maksymalne kwoty świadczeń urlopowych i są one takie same, jak w roku ubiegłym. Może natomiast wystąpić sytuacja, że w przepisach zakładowych obowiązujących u tego pracodawcy kwoty te ustalone są na niższym poziomie i w roku bieżącym są one inne niż w roku ubiegłym. W takim przypadku pracownik powinien otrzymać świadczenie w wysokości obowiązującej w 2016 r., mimo, że przysługiwać ono będzie z tytułu wykorzystywania urlopu za rok 2015.