Warunki wypłaty świadczenia urlopowego podczas epidemii koronawirusa

Spółka zatrudniająca na umowę o pracę 10 osób otrzymała dofinansowanie do wynagrodzeń z FGŚP oraz dofinansowanie z PFR na podstawie przepisów antykoronawirusowych. Jej sytuacja finansowa powoli się poprawia. Czy może zatem, jak co roku, wypłacić świadczenia urlopowe pracownikom korzystającym z urlopu nieprzerwanie przez 14 kolejnych dni kalendarzowych? Jeżeli tak, to czy powinna uwzględnić wysokość świadczenia urlopowego od zmniejszonego wymiaru czasu pracy, przewidzianego w zawartym z pracownikami porozumieniu?

Pracodawca ma możliwość zawieszenia wypłaty świadczenia urlopowego w okresie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 na podstawie obowiązującego od 24 czerwca 2020 r. art. 15ge specustawy. Jeśli nie chce lub nie może (np. z uwagi na niespełnianie warunków dotyczących spadku obrotów gospodarczych) zastosować tego rozwiązania, musi wypłacić świadczenia urlopowe pracownikom nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego. Jest to obowiązek przewidziany w art. 3 ust. 5a w zw. z ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, dalej ustawy, z którego mógł się uwolnić na początku roku w zwykłym trybie, przewidzianym w ustawie. Jeśli tego nie uczynił, wykonuje go raz w roku wobec tych pracowników, którzy wykorzystają w danym roku kalendarzowym urlop wypoczynkowy w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych (art. 3 ust. 5 ustawy).

Zwracamy uwagę! Na realizację obowiązku wypłaty świadczenia urlopowego nie ma wpływu uzyskanie przez pracodawcę wsparcia finansowego ze względu na działania antykoronawirusowe. Jest ono bowiem przyznawane z przeznaczeniem na konkretne cele, a za wydatkowanie w inny sposób grozi sankcja w postaci obowiązku zwrotu środków wraz z odsetkami. Tak jest w przypadku m.in.:

dofinansowania do wynagrodzeń pracowników oraz środków na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy od tych dofinansowań, pokrywanych ze środków FGŚP (art. 15g ust. 1, 2 i 17 specustawy w zw. z art. 15 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy - Dz. U. z 2019 r. poz. 669),
pożyczek, gwarancji lub poręczenia oraz leasingu lub innych instrumentów związanych z finansowaniem prowadzonej działalności gospodarczej, udzielanych na warunkach rynkowych w celach określonych w umowie (art. 6 ust. 1, art. 7 i art. 11 ust. 8 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 - Dz. U. poz. 695 z późn. zm.),
subwencji finansowych przyznawanych ze środków Polskiego Funduszu Rozwoju (art. 21a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju - Dz. U. poz. 1572 z późn. zm.; załącznik do uchwały nr 50/2020 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2020 r. w sprawie programu rządowego "Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm" - niepublikowana w Monitorze Polskim.

Na temat wypłaty świadczenia urlopowego
w okresie obniżonego wymiaru piszemy też
na str. 13-14 niniejszego numeru UiPP.

Maksymalne świadczenie urlopowe jest limitowane wysokością odpisu podstawowego, odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia oraz wymiaru czasu pracy pracownika (art. 5 ust. 2-4 ustawy).