Wysokość świadczenia urlopowego dla pracownika niepełnosprawnego

Pracodawca spoza sfery budżetowej zatrudniający mniej niż 20 pracowników wypłaca świadczenie urlopowe. W jakiej wysokości powinien je otrzymać pracownik niepełnosprawny w stopniu lekkim?

Pracownikowi niepełnosprawnemu w stopniu lekkim przysługuje świadczenie urlopowe w takiej samej wysokości jak pozostałym pracownikom, tj. nieprzekraczającej odpisu podstawowego.

Problematykę udzielania pracownikom pomocy socjalnej reguluje ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592 ze zm.). Zgodnie z jej art. 3 pracodawcy spoza sfery budżetowej, którzy zatrudniają według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, mogą:

utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, dalej Fundusz albo
wypłacać raz w roku świadczenie urlopowe.

Wypłacanie świadczenia urlopowego ma charakter fakultatywny. Pracodawca może zwolnić się z tej powinności, przy czym nie dotyczy to grup zawodowych, dla których jest regulowane odrębnymi przepisami (np. Kartą Nauczyciela). Jeśli zostanie podjęta decyzja o wypłacaniu świadczenia urlopowego, to przysługuje ono każdemu pracownikowi korzystającemu z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. W okresie urlopu uprawniającego do omawianego świadczenia mogą się znaleźć zarówno dni robocze, dni wolne od pracy z tytułu rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, jak i niedziele i święta. Jest ono wypłacane niezależnie od sytuacji materialnej i rodzinnej pracownika, nie jest to bowiem świadczenie z Funduszu. Pracownik aby je otrzymać nie ma obowiązku przedkładania jakichkolwiek zaświadczeń o dochodach. Uprawniony nie musi też składać w tej sprawie żadnego wniosku.

Ważne: Świadczenie urlopowe ma charakter roszczeniowy, a jego wypłacenie nie zależy od warunków materialnych uprawnionego, lecz tylko od długości urlopu pracownika.

Omawiane świadczenie pracodawca powinien wypłacić nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu przez pracownika. Świadczenie jest wypłacane zwykle w wysokości odpisu podstawowego na Fundusz odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika. Wysokość świadczenia nie może przekroczyć równowartości odpisu podstawowego, niezależnie od faktu, że na pracowników niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym odpis podstawowy wynoszący 37,5%, może zostać zwiększony o 6,25% przeciętnego wynagrodzenia.

Świadczenie może być niższe niż maksymalna ustawowa wysokość odpisu. Ustala się je proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika (z wyłączeniem pracowników młodocianych). Pracodawca powinien poinformować pracowników o wysokości przysługującego im świadczenia, określając jego wysokość kwotowo albo procentowo do wielkości odpisów podstawowych na Fundusz.