Świadczenia z ZFŚS od różnych pracodawców - zastosowanie limitu zwolnienia od podatku

Jak stosować przepis określający zwolnienie od podatku dla świadczeń finansowanych z ZFŚS do kwoty 1.000 zł, jeżeli w trakcie roku pracownik zmienia zakład pracy lub równocześnie pracuje w dwóch zakładach pracy? Czy zakład pracy będący kolejnym pracodawcą może żądać od pracownika podania danych o wysokości świadczeń pobranych u poprzedniego pracodawcy w ramach limitu zwolnienia?

Określony przepisami limit zwolnienia dotyczący świadczeń z ZFŚS wiąże pracodawcę i pracownika. Przy czym pracodawca uwzględnia ten limit na etapie pobierania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów pracownika, a pracownik - w rocznym rozliczeniu podatku. Zakład pracy będący kolejnym pracodawcą nie może żądać od pracownika podania danych o wysokości świadczeń pobranych u poprzedniego pracodawcy.

1. Przesłanki stosowania zwolnienia

W art. 21 ust. 1 pkt 67 updof ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dochodowego, którego przedmiotem są świadczenia otrzymane przez pracowników m.in. z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS). Zgodnie z zasadą wyrażoną w tym przepisie, wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zwróć uwagę!

Zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 67 updof dotyczy świadczeń:

otrzymanych przez pracownika,
otrzymanych w związku z działalnością socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,
o charakterze pieniężnym i rzeczowym (z wyłączeniem bonów talonów i innych znaków podlegających wymianie na towar lub usługę),
sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych,
do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 1.000 zł.

Zakład pracy pełni funkcję płatnika od wypłat ze stosunku pracy dokonywanych na rzecz pracowników, w związku z czym do jego obowiązków należy obliczanie i pobieranie zaliczki na podatek od dochodów ze stosunku pracy oraz jej wpłacanie na rachunek urzędu skarbowego. Na płatniku ciąży również odpowiedzialność finansowa za niepobranie podatku lub pobranie i niewpłacenie podatku (art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej).

W tym kontekście obowiązywanie limitu zwolnienia w wysokości 1.000 zł w odniesieniu do świadczeń finansowanych z ZFŚS i funduszy związków zawodowych, jest istotne dla pracodawcy. Przy czym pracodawca nie jest zobligowany ani prawnie uprawniony, by żądać od pracownika informacji, czy pobierał on świadczenia z ZFŚS u innych pracodawców (u których stosunek pracy ustał lub trwa jednocześnie) oraz czy otrzymał świadczenia z funduszy związków zawodowych.

Zatem określając podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy za dany miesiąc roku podatkowego, pracodawca musi ustalić, czy suma przyznanych przez niego danemu pracownikowi świadczeń z ZFŚS nie przekroczyła kwoty 1.000 zł. W miesiącu, w którym limit ten zostanie przekroczony, nadwyżkę ponad kwotę 1.000 zł pracodawca musi doliczyć do dochodów pracownika podlegających opodatkowaniu. Wówczas również w kolejnych miesiącach, do końca roku podatkowego, podatek należy pobierać od wartości świadczeń, o których mowa, przyznawanych danemu pracownikowi. Jednocześnie kwotę (sumę) świadczeń opodatkowanych w trakcie roku, pracodawca musi wykazać w informacji PIT-11.

2. Uwzględnienie zwolnienia w rozliczaniu rocznym

Wysokość omawianego zwolnienia jest ograniczona kwotowo, a limit wynosi 1.000 zł i dotyczy łącznie świadczeń otrzymanych przez pracownika w roku podatkowym ze środków ZFŚS oraz funduszy związków zawodowych. Oznacza to, że jeżeli w trakcie roku podatkowego pracownik (jednocześnie lub kolejno) pracuje w różnych zakładach pracy i otrzymuje świadczenia z ZFŚS od różnych pracodawców oraz świadczenia z funduszy związków zawodowych, to każdy ze świadczeniodawców stosuje zwolnienie do kwoty 1.000 zł. Natomiast pracownik po zakończeniu roku podatkowego musi ustalić łączną wartość otrzymanych świadczeń.

Zwróć uwagę!

Limit w wysokości 1.000 zł dotyczy świadczeń otrzymanych przez pracownika w roku podatkowym ze środków ZFŚS i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego w ilu zakładach pracy i związkach zawodowych pobiera te świadczenia.

Jeśli łączna kwota (suma) świadczeń nie przekracza 1.000 zł, to pracownik nie musi ich wartości wykazywać do opodatkowania w zeznaniu podatkowym. Natomiast gdy suma świadczeń otrzymanych z ZFŚS od różnych pracodawców oraz świadczeń z funduszy związków zawodowych przekracza 1.000 zł, to nadwyżkę ponad tę kwotę pracownik musi wykazać w zeznaniu podatkowym i opodatkować łącznie z innymi dochodami, do których ma zastosowanie skala podatkowa.

Należy dodać, że ciężar prawidłowego rozliczenia się z tytułu otrzymanych świadczeń spoczywa na pracowniku. Istotnym utrudnieniem jest fakt, że poszczególni świadczeniodawcy (zakłady pracy, związki zawodowe) nie są obowiązani wystawiać informacji podatkowych pracownikowi, gdy suma przyznanych świadczeń pochodzących osobno od każdego świadczeniodawcy nie przekroczyła w roku podatkowym 1.000 zł i w związku z tym w trakcie roku podatkowego świadczenia te nie były uwzględniane przy ustalaniu zobowiązania podatkowego ciążącego na pracowniku.